برای خودم مینویسم
خودمهایی که عمری زیر پای واژه هایی نظیر " فقط بخاطر تو هایم" لگدمال شدند
خودمهایی که در کش مکش به خود آمدن ها و دگرگون شدن ها نادید گرفته شدند
من نه از شناخت روان عقلا حرف میزنم
و نه ناراحت از اینکه میگویند دلم کاروانسرای هوس است
چون میفهمم این واژه های غریب ، حرفهای توست نه حقیقت من
ناراحتی که چرا انقدر مخاطب خاص دارم؟
خاص بودن این روزها عادی عادی است
من دیگر

فقط از خودم مینویسم
نه بخاطر حرف تو
چون به تازگی یافتمش
در جستجو میان فراموشی خود و حرف از دیگران ، خودم را " هدیه گرفتم
من از این پس از خودم حرف میزنم ....
نه تو...
نه ما....
فقط خودم خالی...
شاید هم خودم تنها ...
شاید هم خودم خالی تنها.
سام ناموزون سحرگاه
نظرات شما عزیزان: