با همین چانه ی بی چال خودم می خندم
مثل هرسال به اقبال خودم می خندم

مدتی هست که در جا زده ام بدجوری
من بی کار به اعمال خودم می خندم

نه به آن ها که به مداحی خود می خندند
که به این خنده ی با حال خودم می خندم

بس که یخچال ز بی چارگی ام باز نشد
پس دهن بسته به یخچال خودم می خندم

هرچه آشغال در این خاک اگر جا دارد
من به این کیسه ی آشغال خودم می خندم

قبض همراه مرا قطعی قطعی دادند
به "پیامک نشد ارسال " خودم می خندم

 فکر پرواز مرا ضد هوایی زده اند
من به طیاره ی بی بال خودم می خندم

در نبرد من و تقدیر ، شدم هیچ به شصت
دیگر این بار به فوتبال خودم می خندم

"کاروان رفت و تو در خواب و بیابان در پیش 
من به هرحال به این فال خودم می خندم

اندوه تنهایی ( فروغ فرخزاد )

پشت شیشه برف میبارد
پشت شیشه برف میبارد

در سکوت سینه ام دستی
دانه اندوه میکارد

مو سپید آخر شدی ای برف
تا سرانجام چنین دیدی

در دلم باریدی ... ای افسوس
بر سر گورم
نباریدی

چون نهالی سست میلرزد
روحم از سرمای تنهایی

میخزد در ظلمت قلبم
وحشت دنیای تنهایی

دیگرم گرمی نمی بخشی
عشق ای خورشید یخ بسته

سینه ام صحرای نومیدیست
خسته ام ‚ از عشق هم
خسته

غنچه شوق تو هم خشکید
شعر ای شیطان افسونکار

عاقبت زین خواب درد آلود
جان من بیدار شد
بیدار

بعد از او بر هر چه رو کردم
دیدم افسون سرابی
بود

آنچه میگشتم به دنبالش
وای بر من نقش خواب
بود

ای خدا ... بر روی من بگشای
لحظه ای درهای دوزخ
را

تا به کی در دل نهان سازم
حسرت گرمای دوزخ
را؟

دیدم ای بس آفتابی را
کو پیاپی در غروب افسرد

آفتاب بی غروب من !
ای دریغا در جنوب !
افسرد

بعد از او دیگر چی میجویم؟
بعد از او دیگر چه می
پایم ؟

اشک سردی تا بیافشانم
گور گرمی تا بیاسایم

پشت شیشه برف میبارد
پشت شیشه برف میبارد

در سکوت سینه ام دستی
دانه اندوه میکارد
 

رسم این شهر عجیب است.. بیا برگردیم

قصد این قوم فریب است ..بیا برگردیم

انكه كه یك روز همه دل به نگاهش دادیم

خنده اش سرد و غریب است.. بیا برگردیم

عشق بازیچه شهر است ولی در ده ما

دختر عشق نجیب است..بیا برگردیم

كرم ها در دل هر كوچه اقامت دارند

روستا مامن سیب است.. بیا بر گردیم

چه حسابی است در این شهركه در محبس جبر؟

جای بعلاوه صلیب است.. بیابرگردیم!!

بیا برگردیم....!