شیطانی به شیطان دیگر گفت: آن مرد مقدس متواضع رانگاه کن که در جاده راه
می رود. دراین فکرم که به سراغش بروم و روحش را در اختیار بگیرم…

 

رفیقش گفت: به حرفت گوش نمی دهد…تنها به چیزهای مقدس می اندیشد.
اما شیطان دیگر، بدون توجه به این حرف خود را به شکل ملک مقرب جبرئیل دراورد و در برابر مرد ظاهر شد.
گفت: آمده ام به تو کمک کنم.
مرد مقدس گفت: باید من را با شخص دیگری اشتباه گرفته باشی… من در زندگی ام کاری نکرده ام که سزاوار توجه یک فرشته باشم.
و به راه خود ادامه داد، بی آنکه هرگز بداند از چه چیزی گریخته است…

 

خانوووووووم… شــماره بدم؟

خانوم خوشــــــگله! برسونمت؟

خوشــــگله! چند لحظه از وقتتو به مــــا میدی؟

 

 

این‌ها جملاتی بود که دخترک در طول مســیر خوابگاه تا دانشگاه می‌شنید!

بیچــاره اصلاً اهل این حرف‌ها نبود… این قضیه به شدت آزارش می‌داد.

تا جایی که چند بار تصـــمیم گرفت بی خیــال درس و مــدرک بشه  و به محـــل زندگی‌اش برگرده .

روزی به امامزاده ی نزدیک دانشگاهش رفت…

 

شـاید می‌خواست گله کنه از وضعیت اون شهر لعنتی…!

دخترک وارد حیاط امامزاده شد… خسته… انگار فقط آمده بود گریه کند…

دردش گفتنی نبود…!

رفت و از روی آویز چادری برداشت و سر کرد…وارد حرم شد و کنار ضریح نشست. زیر لب چیزی می‌گفت انگار! خدایا کمکم کن…

چند ساعت بعد، دختر که کنار ضریح خوابیده بود با صدای زنی بیدار شد…

خانوم! خانوم! پاشو سر راه نشستی! مردم می خوان زیارت کنند!

دخترک سراسیمه بلند شد و یادش افتاد که باید قبل از ساعت ۸ خود را به خوابگاه برساند… به سرعت از آنجا خارج شد… وارد شــــهر شد…

امــــا…اما انگار چیزی شده بود… دیگر کسی او را بد نگاه نمی‌کرد…!

انگار محترم شده بود… نگاه هوس آلودی تعـقــیبش نمی‌کرد!

احساس امنیت کرد… با خود گفت: مگه می شه انقد زود دعام مستجاب شده باشه! فکر کرد شاید اشتباه می‌کند! اما این‌طور نبود!

یک لحظه به خود آمد…

دید چـــادر امامــزاده را سر جایش نگذاشته…!

 

همگام با ندیدن هایی که چشم بسته پیش میروند و خود را به خواب میزنند و فرو میروند

راه راه ساده ای از فریب و نم شبانه چشمان هوس آلود پشیمان

 قدم میزنم اما ناموزون

دختر مهربان همیشه مست

از بکارت که میگویی به یاد می آورم  از اینکه من ، مرد آینده ات حقوقی دارم

حق دارم

نخستین تجربه ی تو از در آغوش گرفتن مجنون سهم جسم من باشد

حق دارم

اولین باری که دست در دست میگیری ترک دستانم را حس کنی و بفهمی که فرهاد کوه کن تو خسته از راه رسیده

تو از بکارت جسم میگویی و

من ازبکارت روحت

دوباره فکر کن و به سوالم پاسخ بده....

آیا واقعاً هنوز هم دختری  ؟

آیا باکره هستی؟

تو خودت هم میدانی سهم من بی پناه نبودی

سام بی پناه امروز

من ماندم و یک جلد لعنت نامه

من ماندم و نازنینی از جنس سکوت

و قافیه هایی از جنس فریاد

و بغضی که حرمت گذاشت و نشکست

وخواستن هایی در پی اجبار ثانیه های سنگین ناخواسته هایی که همراه میشوند و زنجیرت میکنند

و ای کاش هایی از جنس رومانتیک ترین نگاه و خیس ترین گونه

و آخرین نازنینی که همیشه همراه عقربه و نبض از جاری بودن میسرود

سام امروز 

دلت که شکست 

سینه سپر کن 

خرده هایش را جمع کن 

کمی بایست 

اگر صاحبش را پیدا نکردی حرکت کن 

پیش برو 

کج نرو 

نشکن 

تا سحر صبر کن 

و اکر اتفاقی نیفتاد 

عقربه وار بچرخ 

دایره وار و ایستاده فریاد بزن

از سکوت بخوان و دیوانه شو 

مثل من 

دلت که شکست 

بلندشو 

به بلندی دست نیافته ها 

به بلندی دل شکسته ی من 

سحر ......

تا سحر .......

ایستاده و شکسته 

و منی که پرت ماندم 

 

میروم تا غرق شوم

تا هر آنچه که خواستی باور کنم و من بپذیرم ....

چه عمیق دریاییست 

و چه خرامان فریبیست 

زیرپوستم حسش میکنم

نفس هایم تا سطح آب حباب میشوند

و من تا اعماق تاریکی اوج میگیرم 

لحظه های خفگی من است 

میمیرم و پری دریای تو متولد میشود

حالا فقط میشنوم 

صدای فنر تخت تو مانده و عرق شبانه ام

این معنای عشقیست که ثانیه هایی قبل از آن میگفتی...

 

غریب ثانیه ایست 

و افکارم 

سو سو زنان میرود به سمت خاموشی

و در ظلمات از بدی هایت هم رویا میسازم 

هزار بار عاشق میشوم 

و تو میشوی معنای جنون

میشوی مجنون 

دل میشود عاشق

میشود کاسه ی خون

خروار هوس هایت میشود کوه فرهاد 

و تو میشوی کوه کن 

من تلخ هم شیرین میشوم 

و تو با پتک خواسته هایت میکوبی بر کوه هوس 

چه شیرین و فرهادی میشویم برای هم 

من عشق امروز را 

دیوانه وار و در تاریکی میپرستم 

مکن ای صبح طلوع 

در سایه روشن دنیا ندیده دوست داشتن بدون رویا سازی 

تجربه ی عشق از روی شنیدن صدای حقیقت 

تصور سازی از حقیقت ثانیه هایی که گذشت 

رابطه میسازد

ضمانت میدهد

عشق معنی میگیرد 

متعهد میسازد 

همین 

سام 

دوستی هامان هم تا مرز منافع شخصی تعریف شده است 

دوستی هامان وقتی وسط است که پولی وسط نباشد

همواره بزرگترین سیب سبد زندگی را خودمان گاز میزنیم و اگر چیزی ماند دوست معنا میپذیرد 

همیشه خواستن خود را قبل از دوستی در نظر می آوریم 

خودمان میدانیم که  اول  عشقمان بعد دوستمان

و وای به حال روزی که دوستمان عشقمان باشد ......

عاشقانه دوست داشتن را بلد نیستیم 

گاهی که نمیخواهیم دیگر دوست داشته باشیم 

برادر میشویم 

رابطه مان را پاک بازخوانی میکنیم 

تو مثل برادر منی 

این جمله خوب است 

اگر هر دو هم جنس باشیم 

همین و دیگر همین

سام